Μαρία Ελένη Λυκουρέζου: Δεν μπορούσα να βγω χωρίς να έχω πάρει κοκαΐνη

Σε μια εξομολόγηση για το πώς ήταν η ζωή της την περίοδο που έκανε ναρκωτικά και πόσο πάλεψε για να «βγει από το σκοτάδι στο φως», όπως χαρακτηριστικά λέει, προχώρησε η Μαρία Ελένη Λυκουρέζου.

Μιλώντας στη διαδικτυακή εκπομπή «Η Καθαρή Ζωή είναι Χαρά» με την Στέφη Βασιλοπούλου μοιράστηκε, με αφοπλιστική ειλικρίνεια, την ιστορία της ζωή της από τα 13 έως τα 25 και τα 17 χρόνια που έχει μείνει μακριά από τις ουσίες.

«Για μένα είναι μια αδιέξοδος τα ναρκωτικά. Ξεκινάμε κάνοντάς τα νομίζοντας ότι ξεφεύγουμε από κάτι, αλλά είναι ένας φαύλος κύκλος. Στην ουσία, δεν τελειώνει αυτό το πράγμα. Όσα χρόνια έκανα ναρκωτικά περνούσα φανταστικά, πέρασα και πολύ άσχημα και νόμιζα ότι κάπου θα πάει όλο αυτό. Δεν πήγε πουθενά. Κάποια στιγμή έφτασε σε αδιέξοδο, δεν πήγαινε άλλο» λέει η Μαρία Ελένη Λυκουρέζου.

Πώς έμπλεξε με τις ουσίες
«Ξεκινάει γιατί θες την προσοχή, γιατί είσαι περίεργο, γιατί θες να μάθεις, γιατί ντρέπεσαι να πεις όχι… Στη δικιά μου ιστορία, εγώ ξεκίνησα γιατί είμαι πάρα πολύ περίεργη.

Είχα ελευθερία από το σπίτι μου. Κυκλοφορούσα γενικά τη νύχτα τα βράδια από πολύ μικρή, οπότε βρέθηκα σε ανθρώπους που κάνουν ουσίες. Ξεκινάς από αυτό το αθώο μικρό τσιγαράκι, που δεν μένεις ποτέ σε αυτό το αθώο μικρό τσιγαράκι. Στην αρχή είναι όλα φανταστικά… Μετά κάνεις κάτι άλλο. Είναι και το αλκοόλ που μην ξεχνάμε είναι ναρκωτικό.

Αυτό που είναι σημαντικό είναι να λες “όχι”. Όλη η ιστορία ξεκινάει από το σπίτι και μετά το ποιον συναναστρέφεσαι.

Ξεκίνησα με το τσιγάρο. Μετά ήρθε η κοκαΐνη στη ζωή μου, μετά το LSD, τα μανιτάρια, το έκσταση. Τα έκανα όλα. Το τσιγάρο, από τα 13 που το ξεκίνησα μέχρι τα 25 ήταν μια καθημερινή συνήθεια. Από το πρωί μέχρι το βράδυ πίναμε πάρα πολλά τσιγάρα. Δεν μπορούσα να βγω χωρίς να έχω πάρει κόκα. Μετά υπήρχαν κάτι πάρτι έπαιρνες και χάπια. Τότε ένιωθα ότι κάτι έκανα, αλλά στην ουσία δεν έκανα τίποτα. Για να σωθείς πρέπει να κόψεις τι παρέες αυτές, αλλιώς δεν σώζεσαι» αναφέρει.

«Σου πάει στον εγκέφαλο η κόκα. Πίνεις κόκα νομίζεις ότι είσαι τοπ, μετά όμως… Μετά από κάποιες φορές δύσκολα κοιμάσαι. Κάτι σου κάνει αυτό το πράγματα. Παρόλα αυτά ξαναέκανα και ξαναέκανα. Όταν μετά από χρόνια συνειδητοποίησα ότι θέλω να φεύγω από την παρέα και να πηγαίνω σπίτι να κάνω χρήση κοκαΐνης μόνη μου, που αυτό δεν είναι φυσιολογικό, εκεί κατάλαβα ότι κάτι δεν πάει καλά. Αυτό ήταν το καμπανάκι που χτύπησε μέσα μου.

Πώς αποφάσισε να αλλάξει τη ζωή της
«Άρχισα να μην κάνω κάθε μέρα και κάποια στιγμή, στις 18 Μαΐου 2003, ήμουν στον Πόρο για Σαββατοκύριακο και εκεί αποφάσισα ότι τελειώνω με αυτή την ιστορία. Ή το κάνεις ή δεν το κάνεις, δεν υπάρχει μέση λύση. Εξαφανίστηκα, έκλεισα το κινητό μου, ήμουν 25 χρονών, πήγα σε ένα εξοχικό σπίτι που είχα πάνω στη θάλασσα» λέει.

Και συνεχίζει:

«Έκοψα το κρέας, τη γλουτένη, τη ζάχαρη, ήθελα να κόψω ότι τοξικό ήταν μέσα μου και γύρω μου. Διάβαζα πάρα πολύ. Κοιμόμουν. Έτρωγα μόνο φυτικές τροφές. Ξεκίνησα να κολυμπάω χειμώνα στη θάλασσα. Με έσωσε η φύση, με έσωσε ότι εξαφανίστηκα. Δεν ήταν εύκολο, δεν είχα κουράγια να σηκωθώ από το κρεβάτι, είχα αγοραφοβία. Το ψυχολογικό με βάραινε. Πιέστηκα, κάθε μέρα και μια καινούργια πρόκληση».

Η Μαρία Ελένη Λυκουρέζου είναι 17 χρόνια καθαρή.

«Φέτος κλείνω 17 χρόνια καθαρή! 17 χρόνια σε έναν τρελό κόσμο. Αυτά τα 17 χρόνια δεν μου ήταν εύκολο. Ξέρεις πόσες φορές έχω νιώσει χάλια, να μην μπορώ να αναπνεύσω; Ούτε καν φάρμακα δεν έχω στο σπίτι μου. Έχω βασανιστεί και έχω πονέσει για να φτάσω εδώ, δεν μου ήταν εύκολο. Έχω δει πολύ αγαπημένους μου ανθρώπους με το αλκοόλ να μεταμορφώνονται. Δεν είναι τόσο αθώο το αλκοόλ».

Δείτε τη συνέντευξη: