Στο GNTM μπορείς να βρεις τη μικρογραφία μιας συγκεκριμένης “κοινωνίας”: δεν είναι μια τυπική μικρογραφία κοινωνίας, καθώς υπάρχουν μόνο κορίτσια στο διαγωνισμό και όχι αγόρια και επιπλέον τα κορίτσια αυτά είναι μοντέλα ή wannabe μοντέλα και είναι απόλυτα λογικό να υπάρχει και ανταγωνισμός και συναγωνισμός και “μαλλιοτραβήγματα” και κακίες και υποτιμητικά σχόλια. Όλα όμως θα έπρεπε να έχουν ένα όριο.
Διαφωνώ κάθετα, οριζόντια και διαγώνια με την τοποθέτηση της κριτικής επιτροπής “δεν μας ενδιαφέρει τι γίνεται στο σπίτι ή στα παρασκήνια της φωτογράφισης, εμάς μας νοιάζει μόνο η εικόνα σας και το πώς τα πάτε στις δοκιμασίες”. Εντάξει, καταλαβαίνουμε όλοι πως είναι ένας διαγωνισμός με στοιχεία reality και το reality “πουλάει” συχνά περισσότερο από τον διαγωνισμό αυτόν καθαυτόν, αλλά δεν χρειάζεται παραμύθιασμα: ένα κορίτσι που είναι βαθιά προβληματικό, συμπλεγματικό, διπρόσωπο και με κάκιστο χαρακτήρα, ποιος θα το πάρει στα σοβαρά; Και ποιος θα του δώσει δουλειά μόλις σβήσουν οι κάμερες και περάσει η τηλεοπτική του μπογιά; Εγώ λέω κανείς απολύτως, εκτός αν είναι η σούπερ – μοντελάρα που περνάει και λιποθυμούν όλοι μόλις τη δουν. Αλλά τέτοια μοντέλα, δεν φυτρώνουν στα δέντρα και φυσικά δεν ευδοκιμούν σε έναν διαγωνισμό όπως το GNTM – η Βίκυ Καγιά και η Ηλιάνα Παπαγεωργίου το ξέρουν σίγουρα καλύτερα απ’ όλους: δεν χρειάστηκαν κανένα τηλεοπτικό διαγωνιστικό reality για να κάνουν καριέρα και επιπλέον μας απασχόλησαν με τη δουλειά τους και την ομορφιά τους κι όχι με τον χαρακτήρα τους ή τον τρόπο που προσέβαλαν άλλους ανθρώπους.
Η συνέχεια στο ratpack.gr
Συνεχίζοντας να χρησιμοποιείτε την ιστοσελίδα, συμφωνείτε με τη χρήση των cookies. Περισσότερες πληροφορίες.
Οι ρυθμίσεις των cookies σε αυτή την ιστοσελίδα έχουν οριστεί σε "αποδοχή cookies" για να σας δώσουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία περιήγησης. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε αυτή την ιστοσελίδα χωρίς να αλλάξετε τις ρυθμίσεις των cookies σας ή κάνετε κλικ στο κουμπί "Κλείσιμο" παρακάτω τότε συναινείτε σε αυτό.