Το Δημόσιο «στραγγαλίζει» την αγορά – Πληρώνει μόνο δάνεια, μισθούς και συντάξεις

Καθώς η κυβέρνηση αρπάζει όλο το χρήμα από παντού προκειμένου να πληρώσει τους μισθούς των δημοσίων υπαλλήλων, τις συντάξεις του Μαρτίου και τις δόσεις των δανείων του ΔΝΤ και της ΕΚΤ, η αγορά πεθαίνει από ασφυξία ελλείψει ρευστότητας.

Το Δημόσιο, δε, έχει σταματήσει όλες τις άλλες πληρωμές προς οποιονδήποτε. Ούτε επιστροφές ΦΠΑ, ούτε εκροές για έργα, ούτε πληρωμές προμηθευτών, ούτε κάποια άλλη πληρωμή δεν πραγματοποιείται. Τα χρήματα των ασφαλιστικών ταμείων, τα χρήματα των οργανισμών του Δημοσίου, ακόμη και τα χρήματα των ΑΕΙ που αφορούσαν την επιστημονική έρευνα, μεταφέρονται στα κρατικά ταμεία -ακόμη και με την αντίθετη γνώμη των διοικήσεών τους- για να καλυφθούν οι ταμειακές ανάγκες αυτού του μήνα. Του Μαρτίου, που είναι ο πρώτος μήνας από τους τέσσερις που πρέπει να περιμένουμε μέχρι να αρχίσουν να εκταμιεύονται χρήματα -αν υπάρξει συμφωνία- από την Ευρωπαϊκή Ενωση. Ακολουθούν οι δύσκολοι μήνες Απρίλιος και Μάιος, όπου οι υποχρεώσεις του Δημοσίου είναι πάλι πολύ μεγάλες και τα ταμειακά διαθέσιμα δεν επαρκούν ούτε στο ελάχιστο.

Τέλος οι εναλλακτικές πηγές

Οι ελπίδες της κυβέρνησης ότι η ΕΚΤ (Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα) θα κάνει κάτι -ένας Θεός ξέρει τι- για να σώσει την κατάσταση διαψεύστηκαν. Ο πρόεδρός της, Μάριο Ντράγκι, είναι σαφέστατος: «Δεν επιτρέπεται να σας χρηματοδοτήσουμε, δεν κάνουμε πολιτική, ακολουθούμε κανόνες». Χαριστικά, αύξησε κατ’ ελάχιστο το όριο δανεισμού των τραπεζών μέσω του ELA για να μην ξεμείνουν τα ΑΤΜ από λεφτά. Γκρέμισε όμως και τις τελευταίες ελπίδες της κυβέρνησης λέγοντας ότι η ΕΚΤ δεν επιτρέπεται να δίνει λεφτά στις τράπεζες για να δανείζουν το Δημόσιο. Εκλεισε λοιπόν και αυτή η υποτιθέμενη κάνουλα ρευστότητας. Οπως φαίνεται ότι έκλεισε πριν ακόμη ανοίξει και η κάνουλα των Κινέζων, στους οποίους ο πρωθυπουργός έκανε τη μεγάλη τιμή να ανέβει στο πολεμικό σκάφος τους που έφτασε στον Πειραιά. Τα δισεκατομμύρια των Κινέζων δεν θα φτάσουν ποτέ στη χώρα, οι δε Αμερικανοί μάλλον έχουν ήδη εξαφανιστεί από την εικόνα, ενώ οι Ρώσοι δεν έχουν λεφτά ούτε για τη χρηματοδότηση της δικής τους οικονομίας.

Σημειώνεται ότι από το πρώτο μνημόνιο υπάρχει υπογεγραμμένη από την Ελλάδα δέσμευση ότι δεν μπορεί ούτε να δανειστεί, ούτε να πουλήσει περιουσιακά στοιχεία σε χώρες εκτός Ευρωπαϊκής Ενωσης χωρίς την έγκρισή της. Συνεπώς και να θέλουν όλοι αυτοί να μας χρηματοδοτήσουν -που δεν φαίνεται να πολυθέλουν-, εμείς δεν μπορούμε να χρηματοδοτηθούμε. Πέραν αυτού βέβαια, κανείς από αυτούς δεν θέλει να τα χαλάσει με τη Γερμανία, ούτε φυσικά την Ευρωζώνη για να δώσει δάνεια στην Ελλάδα χωρίς την έγκρισή τους.

Ούτε τα σούπερ μάρκετ δεν έχουν τζίρο

Καθώς λοιπόν το Δημόσιο αδυνατεί να βρει λεφτά από αλλού και επειδή δεν θέλει να κάνει ιδιωτικοποιήσεις, να εισπράξει τον ΕΝΦΙΑ (όχι ότι θα τον πλήρωνε κανείς πλέον), ούτε να λάβει κανένα απολύτως μέτρο, ορμάει στα ταμεία όσων οργανισμών μπορεί να ελέγξει και αρπάζει ό,τι μπορεί. (Προφανώς έχει γίνει σαφές ότι ούτε το σενάριο της επιστροφής στη δραχμή παίζει, διότι αν έπαιζε δεν θα άρπαζε τα λεφτά των οργανισμών και των ασφαλιστικών ταμείων για να τα δώσει από δω και από κει και θα τα φύλαγε ως συναλλαγματικά διαθέσιμα για τις δύσκολες μέρες.) Καθώς, λοιπόν, εφορμά και αρπάζει το χρήμα από παντού, η αγορά πεθαίνει από ασφυξία. Ολες οι συναλλαγές έχουν παγώσει, ο τζίρος των καταστημάτων έχει πέσει σχεδόν στο μηδέν, ενώ οι επιχειρήσεις έχουν σταματήσει όλες τις πληρωμές τους αδυνατώντας να καλύψουν ταυτοχρόνως τις αμοιβές των εργαζομένων, τους φόρους, τα τραπεζικά δάνεια και τις απαιτήσεις των προμηθευτών τους. Πολλοί εξετάζουν το ενδεχόμενο να τις κλείσουν και άλλοι άρχισαν ξανά τις απολύσεις. Οταν τα σούπερ μάρκετ λένε ότι ο Φεβρουάριος ήταν ο χειρότερος μήνας από πλευράς τζίρου, αυτό σημαίνει ότι ακόμη και η βασική κατανάλωση των ειδών πρώτης ανάγκης έχει μειωθεί σημαντικά. Φανταστείτε τι σημαίνει αυτό για άλλους κλάδους που δεν θεωρούνται πρώτης ανάγκης. Αυτή είναι η κατάσταση στον ιδιωτικό τομέα και το μέλλον του φαίνεται ακόμη χειρότερο αν δεν αλλάξει κάτι στην κυβερνητική πρακτική.

Ελπίδα το Eurogroup

Μόνη ελπίδα πλέον είναι να παρουσιάσουμε στο  Eurogroup κάποια συγκεκριμένα μέτρα που θα εγκριθούν από τους εταίρους και θα δεχτούν να δώσουν στην Ελλάδα κάποια μικρή προκαταβολή (ελπίζουμε σε 1 δισ. ευρώ) από τα 7,2 δισ. της τελευταίας δόσης του προηγούμενου μνημονίου που αρνηθήκαμε να πάρουμε, διότι, όπως είχε πει ο υπουργός Οικονομικών Γιάνης Βαρουφάκης, «δεν τα χρειαζόμαστε».

Για να εγκριθεί όμως έστω και μια μικρή «ταμειακή διευκόλυνση» όπως την αποκαλεί η πιάτσα, θα πρέπει η ελληνική κυβέρνηση να παρουσιάσει κάποια μέτρα που θα είναι πρώτον συγκεκριμένα, δεύτερον κοστολογημένα και τρίτον αποδεκτά από τους Ευρωπαίους. Μέχρι στιγμής τέτοια μέτρα δεν έχουν περιγραφεί, ο δε υπουργός Οικονομικών συνεχίζει να στέλνει γενικόλογες προτάσεις χωρίς νούμερα, οι οποίες δεν μπορούν να αποτιμηθούν από τους εταίρους.

Για πόσο καιρό, όμως, μπορεί η κυβέρνηση να απομυζά όλο το χρήμα της αγοράς για να πληρώνει μόνο μισθούς, συντάξεις και δόσεις; Τους επόμενους μήνες μπορεί να μη βρει τα χρήματα που χρειάζεται -αμφίβολο είναι αν θα τα βρει και τώρα- και τότε θα βρεθούμε μπροστά στο πιστωτικό γεγονός, δηλαδή την πτώχευση. Πτώχευση εννοούμε προς τους ξένους πιστωτές, διότι προς τους Ελληνες η πτώχευση είναι ήδη γεγονός αφού δεν πληρώνεται κανείς.

Στο Eurogroup, λοιπόν, παίζονται πολλά. Διότι αν δεν πείσουμε ότι είμαστε αξιόπιστοι και δεν πάρουμε προκαταβολή της δόσης, τους επόμενους μήνες ο ιδιωτικός τομέας θα υποφέρει από πρωτοφανή έλλειψη ρευστότητας και η ύφεση θα βαθύνει απότομα και πολύ. Τα μόνα χρήματα που θα έρθουν στη χώρα θα προέλθουν από τους τουρίστες και θα διαχυθούν στην αγορά δίνοντας κάποιες, μη επαρκείς, ανάσες. Ακόμη όμως και αν αγνοήσουμε την καταστροφή του ιδιωτικού τομέα (όπως την αγνοεί η κυβέρνηση), το κρίσιμο πολιτικά ζήτημα είναι πώς θα καταφέρει η κυβέρνηση να καλύψει τους επόμενους μήνες τις δαπάνες για πληρωμές μισθών του Δημοσίου και συντάξεων χωρίς να πτωχεύσει προς το εξωτερικό. Σε αυτό το ερώτημα η κυβέρνηση δεν απαντά μέχρι στιγμής. Ομως, το απαντήσει δεν το απαντήσει, η απάντηση θα δοθεί από την πραγματικότητα πολύ σύντομα, δυστυχώς.