Από παιδί σε θρύλος

«Θα ήθελα να ευχαριστήσω πολλούς ανθρώπους, ξεκινώντας από κάποιον που δεν είναι πια μαζί μας, τον Luis Aragones, ο οποίος μας δίδαξε τα πάντα και αυτή η ομάδα συνεχίζει να γράφει ιστορία και τα καλύτερα δεν έχουν έρθει ακόμα. Θα ήθελα επίσης να αναφέρω τον παππού μου, που μου έκανε το καλύτερο δώρο που μπορεί να δώσει ένας παππούς στο εγγόνι του, με έκανε Atleti.»

Πως αλλιώς θα μπορούσα να ξεκινήσω το αφιέρωμα μου στον αγαπημένο μου παίχτη; Μόνο από την αγαπημένη του -μου- Ατλέτικο, μόνο από το αντίο του στην ομάδα της καρδιάς του.

So it begins

Ήταν 27 Μαίου του 2001, μια μαύρη περίοδος για την Ατλέτικο, έπαιζε στην Segunda Division. Πάντα όμως σε μια μαύρη στιγμή υπάρχει και ένα φως και αυτό το φως είχε όνομα Φερνάντο Τόρρες. Στο γήπεδο που λατρεύτηκε όσο κανείς άλλος, το Βιθέντε Καλδερόν, απέναντι σε μια ομάδα που θα την έβρισκε αντίπαλο 18 ολόκληρα χρόνια μετά, την Λεγανιές, κάνει το ντεμπούτο του με τα «ερυθρόλευκα».

Διαβάστε ολόκληρο το αφιέρωμα στο polyfonia.gr