Ο Δράκουλας επιστρέφει στις κινηματογραφικές οθόνες μέσα από την ταινία “Dracula Untold”

Κάποιες φορές, ο κόσμος δε χρειάζεται έναν ακόμη ήρωα.Κάποιες φορές αυτό που χρειάζεται είναι… ένα τέρας», Πρίγκιπας Βλαντ ΙΙΙ.

Σχεδόν έναν αιώνα (83 χρόνια) μετά την 1η κινηματογραφική εμφάνιση του Δράκουλα (το 1931), το στούντιο που μας «πρωτοσύστησε» το είδος του τρόμου, η Universal Pictures, έρχεται να ξανασυστήσει στο νεότερο κοινό και να αφηγηθεί την αυθεντική ιστορία του Βλαντ ΙΙΙ του Παλουκωτή, του ανθρώπου που έμελλε να μείνει στην Ιστορία όχι τόσο επειδή «παλούκωνε» τους εχθρούς του αλλά, κυρίως, επειδή μεταμορφώθηκε, για να σώσει την οικογένειά του, στο πλέον πανίσχυρο πλάσμα της νύχτας.

Πρόκειται για μία επική περιπέτεια δράσης με πρωταγωνιστή τον 35χρονο Ουαλλό ηθοποιό Λουκ Έβανς που αποκαλύπτει την αληθινή ιστορία πίσω από το θρύλο του αιμοδιψή Πρίγκιπα της Τρανσυλβανίας που έμελλε να στοιχειώνει τα βράδια μας.

Αξίζει να σημειώσουμε ότι η συγκεκριμένη ταινία που στις ΗΠΑ κάνει πρεμιέρα αυτή την Παρασκευή 10 Οκτωβρίου 2014, δεν έχει βασιστεί και δεν εστιάζει στην διάσημη νουβέλα του Ιρλανδού Bram Stoker «Dracula» του 1897, όπου αντίθετα είχε βασιστεί η πολυσυζητημένη ταινία του Φράνσις Φορντ Κόπολα το 1992.

Σύμφωνα με το στόρι της καινούριας ταινίας, είμαστε στο 1462. Η Τρανσυλβανία απολαμβάνει μία παρατεταμένη περίοδο ειρήνης υπό τη βασιλεία του Βλαντ ΙΙΙ και της συζύγου του Μιρένα, οι οποίοι μεριμνούν ώστε οι υπήκοοί τους να ζουν προστατευμένοι από τους εχθρούς και ειδικότερα τους Τούρκους που επεκτείνονταν επικίνδυνα, κατακτώντας όποια εδάφη έβρισκαν στο πέρασμά τους.

Όταν ο Σουλτάνος Μεμέτ ο ΙΙ απαιτεί 100 παιδιά για το στρατό των Γενιτσάρων του ο Βλαντ καλείται να αποφασίσει αν θα ακολουθήσει το παράδειγμα του πατέρα του και να παραδώσει το γιο του στο σουλτάνο ή αν θα απευθυνθεί σε ένα τέρας ώστε να νικήσει τους Τούρκους, χάνοντας, όμως, την ψυχή του.

Ο Βλαντ ΙΙΙ γεννήθηκε το 1431 στην Τρανσυλβανία, μια ορεινή περιοχή στη σύγχρονη Ρουμανία. Ο πατέρας του ήταν ο Βλαντ Ντρακούλ ΙΙ, ηγεμόνας της Βλαχίας, του πριγκιπάτου που βρίσκεται στα νότια της Τρανσυλβανίας. Το προσωνύμιο Ντρακούλ που σημαίνει δράκος του δόθηκε μετά την ένταξή του στο Τάγμα του Δράκου, ένα χριστιανικό στρατιωτικό τάγμα, που έλαβε ακολούθως και ο γιος του. Καθώς βρισκόταν ανάμεσα στη χριστιανική Ευρώπη και στα μουσουλμανικά εδάφη της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, η Τρανσυλβανία και η Βλαχία ήταν συχνά σκηνικό αιματηρών μαχών.

Όταν ο Βλαντ II κλήθηκε σε μια διπλωματική συνάντηση το 1442 με το σουλτάνο Μουράτ Β’ στην Κωνσταντινούπολη, έφερε τους νεαρούς γιους του Βλαντ ΙΙΙ και Ραντού μαζί του, τους οποίους και άφησε ομήρους του Σουλτάνου. Εκεί παρακολούθησαν τις πρακτικές βασανιστηρίων και εκτελέσεων της Οθωμανικής αυτοκρατορίας και είναι πιθανό εκεί να ήρθε για πρώτη φορά σε επαφή με την βασανιστική πρακτική του «παλουκώματος», για την οποία έμεινε γνωστός στην Ιστορία ως Παλουκωτής (Βλάντις Τσέπες).

Έτσι, μόλις απελευθερώθηκε από την οθωμανική αιχμαλωσία και ανέλαβε την εξουσία (1448-1476) λίγο μετά το θάνατο του πατέρα του, η βασιλεία του αίματος άρχισε. Το 1476, οδεύοντας προς μια ακόμη μάχη με τους Οθωμανούς, ο Βλαντ και μια μικρή εμπροσθοφυλακή από στρατιώτες έπεσαν σε ενέδρα και ο πρίγκιπας σκοτώθηκε και αποκεφαλίστηκε ενώ το κεφάλι του παραδόθηκε στην Κωνσταντινούπολη, ώστε όλοι να το βλέπουν, να θυμούνται τα αποτρόπαια εγκλήματά του και να τρέμουν.

Από την εποχή που ο Μπραμ Στόκερ εξέδωσε το βιβλίο «Dracula» το 1897 ο ήρωας αυτός έχει «στοιχειώσει» την κινηματογραφική, μουσική και λογοτεχνική κουλτούρα μας, όπως σημειώνει ανάρτηση του σάιτ culturenow.gr.

Παρόλα αυτά, ποτέ δεν έχουμε απολαύσει κινηματογραφικά (παρά τις πλείστες όσες ταινίες) μια καταγωγική ιστορία για το εν λόγω «τέρας», το οποίο όντως υπήρξε ιστορικά -ως Βλαντ ΙΙΙ ο Παλουκωτής- και προκαλούσε ανάλογο με τους θρυλικούς αιμοδιψείς βρικόλακες δέος στον κόσμο λόγω της αγριότητάς του και των μεθόδων που χρησιμοποιούσε στον αφανισμό των εχθρών του (και όχι λόγω των υπερφυσικών δυνάμεών του).

Για τη σκηνοθεσία αυτής της φιλόδοξης επικής περιπέτειας οι παραγωγοί ήθελαν κάποιον που θα τολμούσε μια ρηξικέλευθη προσέγγιση του θρύλου ώστε να αποκαλυφθεί το ανθρώπινο πρόσωπο πίσω από τη μυθολογία.

Και το όνομα αυτού… Γκάρι Σορ, επιτυχημένο σκηνοθέτη πολλών διαφημιστικών και της ταινίας μικρού μήκους The Cup of Tears. Ο σκηνοθέτης εντυπωσιάστηκε από το σενάριο των Ματ Σαζάμα και Μπερκ Σάρπλες που κατόρθωνε να συνδυάζει την ιστορία του Παλουκωτή με την πρωτότυπη ιστορία του Μπραμ Στόκερ, και υιοθέτησε ως πυρήνα της ταινίας την ανθρώπινα συγκινητική σχέση πατέρα-γιου και τον αγώνα ενός ανθρώπου να σώσει την οικογένειά του. Όπως σχολιάζει ο σκηνοθέτης, «είναι μια ιστορία ενηλικίωσης, αλλά ουσιαστικά μια εξερεύνηση της έννοιας της κληρονομιάς. Όλη η μυθολογία περί βρικολάκων εκεί στηρίζεται : στο πώς κληρονομείται κάτι από γενιά σε γενιά είτε αυτό είναι το DNA είτε αναμνήσεις ή ακόμα και ευθύνες / ταξικές υποχρεώσεις. Συμπάσχεις με τον Βλαντ ΙΙΙ και τις προσπάθειες που καταβάλλει να σώσει την οικογένειά του».

Για το ρόλο του στοργικού πατέρα και συζύγου, αλλά συνάμα και ατρόμητου πολεμιστή (και πάνω απ’ όλα για το ρόλο του Δράκουλα) επιλέχτηκε ο Λουκ Έβανς, γνώριμος στο κοινό από τον ρόλο του Άραμη στους «Τρεις Σωματοφύλακες» αλλά και από τους ρόλους του σε ταινίες όπως η τριλογία του «The Hobbit».

Στο ρόλο της Μιρένα, της αγνής και λαμπερής συζύγου του Βλαντ (η πυξίδα ηθικής) για χάρη της οποίας ο Βλαντ γίνεται βρικόλακας, βρίσκουμε την Καναδή ηθοποιό Σάρα Γκέιντον (A Dangerous Method), η οποία παραπέμπει στα κλασικά γυναικεία πρότυπα του Χόλιγουντ. Στον αντίποδά της, τον Σουλτάνο Μέμετ υποδύεται ο Ντόμινικ Κούπερ (Mamma Mia!), ο οποίος μισεί τον Βλαντ, καθώς ήταν ο αγαπημένος του πατέρα του. Στο ρόλο του Μέγα Βρικόλακα που κινεί όλα τα νήματα εμφανίζεται ο γνωστός ηθοποιός Τσαρλς Ντανς (Game of Thrones).

Ο βρικόλακας της ταινίας έχει αρχικά ανθρώπινη μορφή, ενώ ο δαίμονας που υφέρπει εντός του εμφανίζεται αμυδρά. Όσο η δίψα του για αίμα μεγαλώνει, τόσο το δέρμα του βρικόλακα χλωμιάζει αν όχι ασπρίζει. Όταν πίνει αίμα, το χρώμα του επανέρχεται. Στο τέλος ο δαίμονας κάνει την εμφάνισή του, καθώς έχει επικρατήσει του ανθρώπινου στοιχείου: μια ψυχή που παραδίνεται στο σκοτάδι είναι ναι μεν τρομακτική, αλλά την ίδια στιγμή την λυπάσαι. Πρόκειται για μια σύμμειξη ανθρώπου και τέρατος…

Τη μουσική της ταινίας υπογράφει ο Ραμίν Ντζαγουάντι (Iron Man, Game of Thrones).

ΠΡΕΜΙΕΡΑ: 9 Οκτωβρίου

Διάρκεια: 92 λεπτ