“Υπάρχουν άνθρωποι που είναι υποκριτές… και άλλοι εντελώς μαλ…”

Ο Πέτρος Κωστόπουλος μίλησε στο περιοδικό ΟΚ για το «Πρωινό mou», τον χωρισμό του με την Τζένη Μπαλατσινού αλλά και το ενδεχόμενο να παρουσιάσει ένα βραδινό talk show.

Πέρσι δεν γελούσες και πολύ.

Όχι, γιατί υπήρχε και άγχος μη φύγει καμιά χαζομάρα στον αέρα. Λίγες φορές διασκέδαζα, όπως όταν κάναμε καμιά πλάκα με τον Ουγγαρέζο ή με κανέναν τραγουδιάρη.

Μετάνιωσες που έκανες πρωινό;

Όχι, ειδικά στην αρχή περνούσα καλά. Έμαθα πώς είναι να κάνεις συνέντευξη live, πώς πρέπει να βγάζεις αυτό που θες από τον άλλον μέσα σε μόλις 20 λεπτά, ήταν ένα μεγάλο σχολείο. Μετά άρχισα να βαριέμαι, γιατί το ενημερωτικό τμήμα του MEGA δεν άφηνε να έχω τους καλεσμένους που ήθελα από τον κοινωνικό και πολιτικό χώρο, παρά μόνο τραγουδιστές και ηθοποιούς.

Αυτά δεν τα είχες συμφωνήσει από την αρχή;

Είχε γίνει μια γενική κουβέντα, όπου ποτέ δεν κατάλαβα ότι υπήρχε απαγόρευση. Αλλιώς είχα μάθει στον ΑΝΤ1 και τον ALPHA. Επίσης η τηλεόραση είναι ένα ζωντανό πράγμα, δεν μπορεί να υπάρχουν εκεί έξω σοβαρά θέματα και να σου δίνουν link μόνο για τις μαϊμούδες στο Αττικό πάρκο και τα σκέιτμπορντ στη Θεσσαλονίκη. Δεν μπορεί να λέει κάτι ο Κούγιας για τους gay και να να γίνεται χαμός ή να σκάνε μπόμπες στην Αθήνα και εσύ να ασχολείσαι εκείνη την ώρα με τα στρας στα νύχια της Τέτας.

Δεν σε άφηναν να καλέσεις τον Αλέξη Κούγια στο πλατό;

Όχι, γιατί ανήκει στο ενημερωτικό κομμάτι. Στη συνέχεια με τσάκισε και το πρωινό ξύπνημα. Πήγαινα το μεσημέρι στην άλλη μου δουλειά, στα sites και δεν μπορούσα να λειτουργήσω. Ο εγκέφαλός μου ήταν σαν ξερό σύκο.

Γράφτηκα ότι συζητάς με το MEGA για βραδινό talk show.

Όλα παίζουν, αλλά για λόγους που δεν μπορώ να πω δεν μπορώ να κάνω τηλεόραση αυτή τη στιγμή.

Γιατί;

Δεν μου το επιτρέπουν οι συνθήκες. Έχω άλλες δουλειές να κάνω που μου απαγορεύουν την τηλεόραση.

Η ζωή σου μοιάζει από το 2011 σαν το τρενάκι του τρόμου. Είδες το όνομά σου να διασύρεται…

Έτσι όπως το λες είναι. Υπάρχουν άνθρωποι που είναι υποκριτές και φθονεροί και άλλοι εντελώς μαλ… -αυτό θέλω να το γράψεις έτσι. Νομίζουν ότι γίνονται μάγκες πυροβολώντας συνέχεια τον πεσμένο, γιατί έτυχε να τον φθονούν. Αν είναι δυνατόν να έφερε την κρίση στην Ελλάδα ένα περιοδικό και όχι αυτοί που ευθύνονται για το Χρηματιστήριο ή για τη διαπλοκή. Δεν μπορείς να γίνεις μαλ… διαβάζοντας ένα περιοδικό στην τουαλέτα, εκτός αν είσαι έτσι γεννημένος. Ξέρεις, η πτώση είναι ένα φαινόμενο ξεκοιλιαστικό, πέφτουν τα κοράκια να σε κατασπαράξουν. Το έζησα έντονα τότε και το ξαναέζησα τώρα με το Πρωινό. Αυτό που δεν άντεχα είναι πως κάθε χαζομάρα που μπορεί να έλεγα στον αέρα, την έβλεπα μετά να την αναπαράγουν στα blogs και τις εκπομπές, δίνοντάς της ερμηνείες: “Την είπε ο Κωστόπουλος στον Λιάγκα”, “Πλακώθηκε με τη γυναίκα του”, “Κοίταξε στραβά τον Ουγγαρέζο” και ότι μαλ… μπορείς να φανταστείς. Ενώ ξέρεις ότι όλο αυτό είναι γελοίο, σε ενοχλεί πολύ. Δεν καταλαβαίνω γιατί όλοι βλέπουν τόσο σοβαρά την πρωινή ζώνη, ενώ απευθύνεται στο μικρότερο αριθμητικό κοινό. Για αυτό μου βγήκε ξινό όλο αυτό στο τέλος. Ειδικά τώρα με τον χωρισμό, μόνο τρελά ακούω.

Σίγουρα και ο χωρισμός σου από την Τζένη θα επιβάρυνε το κλίμα.

Και αυτό έπαιξε τον ρόλο του, αλλά όχι τον βασικό. Με την Τζένη δεν είχαμε πλακωθεί ποτέ, ούτε έλειψα καμιά μέρα από το σπίτι.

Αυτά δηλώνεις και λένε μετά ότι δεν έχετε χωρίσει ποτέ στην πραγματικότητα.

Με την Τζένη έχω ζήσει 20 χρόνια και έχουμε τρία παιδιά. Το μοντελάκι “βλέπω τα παιδιά μου το Σαββατοκύριακο”, που έχουν καθιερώσει όσοι χωρίζουν και πλακώνονται, δεν παίζει σε μας. Τα παιδιά μου θέλω να τα βλέπω κάθε μέρα και το ίδιο θέλει και η Τζένη. Έτσι θέλω να μεγαλώσει ο γιος μου. Θα τρώει, θα χέζει και θα κατουράει μαζί με τον πατέρα του -και έτσι πάλι θέλω να το γράψεις. Έχω φτάσει στο σημείο να πιστεύω ότι και να πεθάνω θα λένε ότι είναι ψέμα, θα περιμένουν να εμφανιστώ στη Μύκονο. Θα με έχουν θάψει και θα βγάζουν θεωρίες συνωμοσίας σαν τον Τζον Κένεντι και τον Έλβις Πρίσλεϊ. Έγραφαν πρόσφατα που βρήκα τα λεφτά και πήγα στη Μύκονο. Στη Μύκονο πήγαινα και με δύο δραχμές και με τέσσερις δραχμές και μετά με ένα εκατομμύριο. Στη Μύκονο πάνε δισεκατομμυριούχοι και μπατίρια. Έχω φίλους που τους βοήθησα να στήσουν μαγαζιά και επιχειρήσεις και -δόξα τω Θεώ- ξέρουν να επιστρέφουν τη φιλοξενία. Δεν είναι όλοι αχάριστοι. Το ‘λεγε και η Χρύσα του Φιλιππή, πήγαινα εκεί και δεν είχα δεύτερο παντελόνι να φορέσω. Και φέτος με δύο σορτς την έβγαλα.

Κανείς δεν πίστευε ότι εσύ και η Τζένη δεν θα μένατε για πάντα μαζί.

Ούτε εγώ το πιστεύω… ακόμα. (Γελάει.) Αλλά σε αυτή τη ζωή ισχύει αυτό που λέει ο Τζέιμς Μποντ: «Ποτέ μη λες ποτέ». Οι συνθήκες είναι τόσο εξελισσόμενες, συμβαίνουν και τα καλά και τα κακά. Αυτό έχει συνέπειες και στην προσωπική μας ζωή, αλλάζουμε, κάνουμε πράγματα που είχαμε απορρίψει μετά βδελυγμίας στο παρελθόν. Το θέμα είναι μετά από τόσα χρόνια να μη χάνεται ο αλληλοσεβασμός, να μη γίνεσαι νούμερο στα κανάλια, να τιμήσεις τα 20 χρόνια αγάπης και έρωτα και κυρίως να τιμήσεις τα παιδιά σου. Τα περισσότερα ζευγάρια πλέον χωρίζουν, εμείς ανήκουμε σε εκείνους που άντεξαν πιο πολύ. Ειδικά αν σκεφτείς ότι ανήκουμε σε αυτό το πράγμα που λέγεται σόουμπιζ, μάλλον ρεκόρ έχουμε κάνει.

 Δεν μπορώ να φανταστώ να υπάρχουν τρίτα και τέταρτα πρόσωπα.

Όχι, αν συνέβαινε αυτό θα φαινόταν. Σαν κουνέλι με κυνηγούσαν στη Μύκονο, στο μικροσκόπιο με είχαν, το ίδιο και την Τζένη. Γι’ αυτό είμαστε και καλά. Αν προκύψει κάτι τέτοιο στο μέλλον, μπορεί να ψυχρανθούμε! Πού ξέρεις, λάου λάου…